گزارش فنی: بررسی تاثیر جداسازی آب شرب از آب مصرفی فضای سبز، در میزان کاهش مصرف آب و کاهش هزینه‌ها (مطالعه موردی شهر قاین)

چکیده آب کالای منحصر به فرد و ماده‌ای حیاتی است. محدودیت‌های این ماده حیاتی ظرفیت‌های سایر منابع حیاتی از جمله غذا، انرژی و حیات وحش را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در برخی از فقیرترین و ثروتمندترین کشورهای جهان سرانه استحصال آب به دلیل مسائل زیست محیطی، افزایش هزینه‌ها و کمیابی در حال کاهش است. باید در نظر گرفت که توزیع جریان‌های آبی نیز در سطح جهان نامتعادل است و با توزیع جمعیت تناسب ندارد. کشور ما نیز از این امر مستثنی نبوده و به خصوص در استان خراسان جنوبی، که دارای کمترین میانگین بارندگی نیز می‌باشد، گام‌هایی در راستای کاهش مصرف آب شرب در فضاهای سبز شهری برداشته شده و شهرداری قاین نیز اقدام به اجرای طرح تفکیک آب شرب از آب مصرفی فضای سبز و استفاده از آب‌های غیر شرب جهت آبیاری فضای سبز نموده است. در این تحقیق طرح تفکیک آب شرب از آب مصرفی فضای سبز شهر قاین از دو دیدگاه اقتصادی و میزان آب شرب مصرفی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصله نشان می‌دهد که بیشترین کاهش مصرف آب شرب در سال 88 با حدود 67 درصد می‌باشد. سال 90 حدود 45 درصد و سال 89 حدود 8/32 درصد کاهش مصرف آب شرب شهری را نشان می‌دهد. در زمینه کاهش هزینه‌های صورت گرفته که یکی از عوامل مهم اجرای این سیستم در بدنه شهرداری‌هاست باید گفت که تنها در سه سال اول اجرای این طرح تقریباً مبلغ 2298 میلیون ریال صرفه‌جویی صورت گرفته است.